Meble w gabinecie przewodniczącego suskiej rady już stoją, choć podobno to jeszcze nie wszystkie. Razem z fotelem mają kosztować około 4 tysięcy złotych. Towar i cena są znane – nie ma jednak odważnego, by się przyznać, kto na ten „luksus” dał zlecenie.
W projekcie zmian budżetowych, jakie przyjęli radni na sesji 16 grudnia, znalazły się wydatki, co do których pojawiły się wątpliwości. Zasadności kosztów nikt nie kwestionował, a pytanie dotyczyło tylko... odpowiedzialności.
Wśród propozycji zmian w budżecie jeszcze w 2004 roku znalazło się m.in. zwiększenie środków o dotację na przebudowę drogi gminnej Lubnowy-Bornice oraz zmniejszenie kosztów przeznaczonych na Polski Czerwony Krzyż, co – jak czytamy w projekcie uchwały – wynika „z braku osób chętnych do korzystania z usług sióstr PCK”.
Podobnych zmian jest więcej, ale gorącą dyskusję wywołały jedynie te, dotyczące zwiększenia planu wydatków o 670 zł „na zakup fotela do biura przewodniczącego Rady Miejskiej” oraz 3.300 zł na „wykonanie mebli do biura przewodniczącego Rady Miejskiej”.
– Jak przebiegała procedura remontu tej sali? – pytał radny Jacek Karczewski. – Kto podjął decyzję o remoncie? Bo myśmy tutaj w naszym gronie nie dyskutowali na ten temat. Czy tu nie została gdzieś pomylona kolejność? Jeżeliby rada powiedziała, że nie przyjmuje tego, to kto za to zapłaci?
Na sali zapadła cisza i tylko jedni spoglądali na drugich.
– Jeżeli chodzi o zasadność remontu, to ustalałem to z panem burmistrzem na początku roku – wyjaśnił przewodniczący Krzysztof Pietrzykowski. – Natomiast meble rozleciały się przy wystawianiu. One stały, bo stały.
Radny Karczewski nie dawał jednak za wygraną: – My nie kwestionujemy sensowności, natomiast chodzi o zachowanie procedury.
Na pytanie trudno było jednak odpowiedzieć. Próby podjęła się Teresa Osowska, odpowiedzialna za obsługę Rady Miejskiej: – Meble nie są w całości wykonane. W części są wykonane, ale za usługę nie zapłacono.
Przewodniczący Pietrzykowski wyjaśniał, że meble nie zostały jeszcze wykonane.
– Panie przewodniczący wystarczy pójść na górę i zobaczyć – ripostował Karczewski.
– Ale to nie są te meble! – bronił się Pietrzykowski.
Próba zakończenia tematu nadal się nie udawała. Radny Karczewski znowu poprosił o odpowiedź: – Chciałbym wiedzieć, kto podjął decyzję o wykonaniu tych mebli, bo w części są one wykonane!
Na sali zapadła cisza. Wreszcie przerwał ją głos burmistrza Jana Sadowskiego: – Ja nie podejmowałem decyzji, bo nie podpisywałem żadnej umowy. Bym odpowiedział, jak bym podpisał. Proponuję powołać komisję dochodzeniową...
Radni przyjęli tę propozycję ze śmiechem, a tymczasem sprawę rozwiązał inny radny: – Skoro pan Karczewski nie uzyskał odpowiedzi, no to niech każdy wypowie się w głosowaniu, czy jest za tym, czy nie – stwierdził Kazimierz Mrówczyński. – Jeżeli ktoś uważa, że coś pominięto i kolejność nie jest taka, to niech wyrazi to w swoim głosowaniu.
Radny Jacek Karczewski zapytał jeszcze raz: – Pytanie jest jasne i wymaga jasnej odpowiedzi. Kto podjął decyzję? I co by się hipotetycznie stało, gdyby rada tych środków nie przyznała? To skąd te pieniądze?
Niestety, nikt z obecnych na sali odpowiedzi udzielić nie potrafił. Fotel i meble już w dniu sesji były w biurze przewodniczącego Rady Miejskiej.
DANIEL PĄCZKOWSKI
– Ja nie podejmowałem decyzji, bo nie podpisywałem
żadnej umowy – wyjaśnił w sprawie
nowych mebli burmistrz Jan Sadowski (stoi).
– Ale to nie są te meble! – bronił się przewodniczący
Rady Miejskiej w Suszu Krzysztof Pietrzykowski
(po lewej). Obok wiceprzewodniczący Ryszard Goik.