Radny Jerzy Brzozowski, jak sam napisał, „nie może dotrwać do końca kadencji rady” i dlatego złożył rezygnację. Będzie ona rozpatrzona na najbliższej sesji iławskiej rady, która ma odbyć się 15 lipca. Chce oddać swój mandat, bo współrządzenie miastem to dla niego „ciągły stres”.

Pisemna rezygnacja radnego Jerzego Brzozowskiego wpłynęła na ręce przewodniczącego iławskiej rady Edwarda Bojko w dniu 18 czerwca.

Radny Brzozowski pisze: „Powodem mojej decyzji jest trudna sytuacja, w jakiej rada pracuje. Stan napięcia oraz związany z tym ciągły stres źle wpływa na mój stan zdrowia. Funkcję radnego nie bardzo mogę pogodzić z pracą zawodową. Przepraszam Wszystkich, Pana Burmistrza, kolegów radnych, pracowników Urzędu Miasta, a szczególnie moich wyborców, gdyż nie mogę dotrwać do końca kadencji rady”.

Jerzy Brzozowski jest pracownikiem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, a więc placówki podległej burmistrzowi Jarosławowi Maśkiewiczowi. Czyżby z tej podległości wynikał stres, który uniemożliwia radnemu wykonywanie mandatu zdobytego w demokratycznych wyborach? – pytamy.

– Jestem jako radny miedzy młotem a kowadłem – odpowiada radny. – Jakbym nie zagłosował, to będzie źle, a nie mogę przecież ciągle wstrzymywać się od głosu lub głosować wbrew sumieniu.

Co ciekawe, Jerzy Brzozowski był radnym także w poprzedniej kadencji, gdy miastem rządził Adam Żyliński. Wtedy jednak, pomimo takiej samej zależności służbowej, mandatu nie oddał. Dlaczego?

– Wtedy była koalicja, więc było łatwiej – komentuje krótko Brzozowski.

W poprzedniej kadencji radny był zatem w grupie, która popierała burmistrza Żylińskiego. Łatwo było więc tak „rządzić”. Jak jednak pogodzić to z funkcją kontrolną wobec poczynań burmistrza, którą powinna pełnić rada?

– Może to i dobrze, że radny Brzozowski złożył rezygnację – komentuje sprawę przewodniczący Bojko. – Zawsze to budzi kontrowersje, gdy radny jest pracownikiem zakładu podległego burmistrzowi.

Choć Brzozowski do rady wszedł z komitetu „Zgoda i Rozwój”, którego liderem był właśnie Żyliński, dziś jest już poza klubem „ZiR” – wystąpił z niego. „ZiR” jest głównym klubem opozycji wobec Maśkiewicza.

Jeżeli na sesji 15 lipca radni przyjmą rezygnację Brzozowskiego, jego miejsce zajmie Eugeniusz Chomik, kierownik internatu przy „budowlance”.

W ostatnich wyborach do iławskiej rady Chomik zdobył w okręgu 96 głosów (Brzozowski dostał ich 208). Więcej głosów dostali Hanna Rams (145) i Wiesław Waśniewski (127), znany w Iławie jako szef budowlanej firmy Rembud, jednak pani Rams jako udziałowiec spółki, która korzysta z miejskiego majątku (przychodnia „Rodzina”, której jest współwłaścicielką, wynajmuje lokale w hali miejskiej) nie może zasiadać w radzie, a Waśniewski złożył pisemne oświadczenie, że rezygnuje z przyjęcia mandatu.

Radny
Jerzy Brzozowski
nie chce
już być radnym.
Jak mówi,
to dla niego
ciągły stres.

Nadal w Radzie Miejskiej w Iławie zasiada Henryk Dzierzęcki (SLD), chociaż wojewoda stwierdził wygaśnięcie jego mandatu. Z odsieczą koledze przyszli inni iławscy radni, którzy zaskarżyli decyzję wojewody.

Henryk Dzierzęcki zawodowo jest prezesem Gminnej Spółdzielni w Iławie, która posiada w użyczeniu teren targowiska, należący do miasta. Tymczasem prawo zakazuje radnym zarządzania działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia gminy, w której wykonuje się mandat.

Zdaniem wojewody Stanisława Szatkowskiego taka sytuacja ma miejsce w przypadku GS Iława. Dlatego wojewoda wezwał iławską radę do podjęcia uchwały o wygaśnięciu mandatu Dzierzęckiego. Rada tego jednak nie zrobiła i 17 maja wojewoda podpisał zarządzenie zastępcze w tej sprawie.

Zarządzenie to za niezgodne z prawem uznał przewodniczący rady Edward Bojko i złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie.

W treści skargi, którą merytorycznie przygotował radca prawny ratusza Dariusz Obara, znajdziemy między innymi stwierdzenie, że aby stwierdzić naruszenie prawa przez radnego, musiałby on jednocześnie prowadzić działalność z wykorzystaniem mienia miasta i nią zarządzać. Ponadto GS prowadzi działalność we własnym imieniu i nie może być ona utożsamiana z działalnością gospodarczą członka zarządu – czytamy też w skardze.